Het was zo mooi om te zien dat Levi troost vond bij de fotowand en hij zich zo thuis voelde dat wij hem mochten steunen.

“Dat ik kinderen mag helpen bij het opgroeien is prachtig. Veel mensen weten niet hoe mooi het werk in kinderopvang is. Het is heel bijzonder om als pedagogisch medewerker intensief betrokken te zijn bij een kind in een periode dat het zo’n enorme ontwikkeling doormaakt.” Sanne is pedagogisch medewerker op een verticale groep bij FloreoKids. “Bij FloreoKids krijg ik de ruimte om mezelf te zijn en om te blijven groeien in mijn werk. Ik werk hier nu al twaalf jaar en het verveelt geen moment. Iedere dag en ieder kind is anders. Ik doe mijn best om kinderen iets mee te geven waar ze voor de rest van hun leven iets aan hebben, zoals normen, waarden en respect. En zelfvertrouwen! Want kinderen moeten weten dat ze altijd mogen zeggen wat ze ergens van vinden.”

Troost bieden op een verdrietig moment
“Ik heb veel bijzondere momenten meegemaakt, maar één situatie heeft zoveel indruk op me gemaakt en zal ik niet snel vergeten. Wij hadden een heel lief en gevoelig jongetje op de groep: Levi*. Toen hij bij ons kwam, was hij een beetje stil en teruggetrokken. Hij had tijd nodig om te wennen, maar beetje bij beetje groeide het vertrouwen. Hij zocht ons steeds vaker op voor een spelletje en hij gaf altijd een knuffel bij het weggaan. Toen hij bijna vier jaar oud was gebeurde er iets heel droevigs, zijn moeder overleed. Hij was natuurlijk erg verdrietig. We hebben in overleg met thuis een fotowandje op de groep gemaakt, zodat hij een plekje had waar hij naartoe kon als hij ‘mama’ miste. Het was mooi om te zien dat hij op dat plekje troost vond en zich zo thuis voelde dat wij hem in zijn verdriet mochten steunen.”

Spelenderwijs een nieuwe taal leren
“Ik herinner me ook Nadia*. Een meisje van twee dat geen woord Nederlands sprak toen ze bij ons kwam. Ze zat er die eerste dag een beetje stil bij. Toen het tijd was voor fruit, ging ik bij haar zitten met een plaatje van een appel en vroeg rustig: ‘Wil jij een appel?’ Ze keek me met grote bruine ogen aan en zei met een zacht stemmetje: ‘appel’. Zo zijn we gaandeweg met handen en voeten meer woordjes gaan oefenen: auto, bal, buiten en daarna steeds meer zinnen. Als ik haar nu tegenkom en ik hoor haar in vloeiend Nederlands enthousiast vertellen hoe het met haar gaat, dan ben ik blij dat ik daar mijn steentje aan heb bijgedragen.”

*Vanwege privacyredenen zijn de namen van de kinderen in dit verhaal gefingeerd.

Vind jij het net als Sanne ook prachtig om kinderen te helpen opgroeien? Doe de test en ontdek of werken in kinderopvang bij je past!