“Ik vind mijn werk zo leuk dat ik er zelfs op mijn vrije dagen mee bezig ben. Daarom grapte mijn leidinggevende: ‘Kijk maar uit, straks word je ingezet als vrijwilliger!’ Als moeder van vijf kinderen ben ik er lang uit geweest om thuis voor de kinderen te zorgen. Ik miste het wel hoor, want je wereld wordt toch kleiner. Dus toen een oud-collega zei: ‘Ze staan te springen om medewerkers, ben ik weer begonnen op de bso. En daar heb ik echt geen spijt van. De werktijden zijn fijn, ik kan ‘s ochtends mijn eigen dingen doen.”
Touwtjespringen
“We zitten in het centrum van Zaandam, dus de kinderen hier spelen niet veel buiten. Ze vragen vaak als ze binnenkomen: ‘Mag ik op de PlayStation?’ Een paar weken geleden heb ik het touwtjespringen geïntroduceerd. Ze wisten niet wat het was en lagen helemaal in een deuk toen ik voordeed hoe het moest. Demi *van vijf riep na vier keer springen: ‘Ik kan niet meer.’ Dat is toch niet goed voor een kind van haar leeftijd? Zelf was ik trouwens ook kapot, want ik ben de jongste niet meer. Nu doen ze het constant en worden ze er beter in. Ze vinden het zo leuk dat ouders zeggen: ‘Nou Priscilla, je hebt wel wat aangericht. Ze willen thuis ook alleen nog maar touwtjespringen.’”
Voor jezelf opkomen
“Ik vind alle kinderen geweldig, maar met de tienjarige Tom* had ik een speciale band. Wij begrepen elkaar goed. Hij was heel gevoelig voor sfeer en wilde altijd de lieve vrede bewaren. Hij had een vriend waarmee hij vaak ruzie had. En dat liep dan flink uit de hand. Ook al kreeg Tom steeds klappen, hij hield zijn mond en bleef maar lief. Op school gebeurde hetzelfde. Door onze band, durfde hij er wel met mij over te praten. Hij zei: ‘Ik wil niet klikken!’ Ik zei dat het goed is dat hij zijn vriend niet wilde verraden, maar dat hij wel voor zichzelf op mag komen. En drukte hem op het hart om het toch te zeggen als het weer gebeurde. Na een aantal gesprekken was het opgelost. Nu zijn ze weer de dikste vrienden.”
“Ik wil dat kinderen zich fijn en veilig voelen. Als ik ze eerst hoor zeggen tegen papa: ‘Ik wil niet, kom je me vroeg halen?’ En hoor bij het ophalen: ‘Nee, ik wil niet naar huis!’ Dan denk ik: ik doe het goed.”
*Vanwege privacyredenen zijn de namen van de kinderen in dit verhaal gefingeerd.
Verlang jij net als Priscilla ook weleens terug naar het werken in de bso? Ze staan te springen om mensen zoals jij! Doe de diplomacheck en ontdek hoe jij weer aan de slag kan.
Priscilla Verkooijen
