“Het is gewoon onmogelijk om een slechte dag te hebben als je in kinderopvang werkt. Als ik ’s ochtends aankom en de kinderen zien alleen maar mijn schaduw, beginnen ze al te roepen: Mio, Mio! Zelfs al zou ik een slecht humeur hebben, dan hou ik dat niet één seconde vol.”
“Ik ben in 2016 uit Bonaire gekomen om in Nederland te studeren. In het begin moest ik eraan wennen dat er hier zo goed naar kinderen wordt geluisterd. Ik ben heel anders opgevoed. Bij ons was het: de volwassene is de volwassene, punt! Het was voor mij zoeken naar de balans: kinderen respect bijbrengen voor volwassenen en luisteren naar wat ze zelf te zeggen hebben. We hebben in kinderopvang veel aandacht voor de ontwikkeling van kinderen om hen voor te bereiden op de bassischool. Natuurlijk is dat belangrijk, maar ze moeten zich eerst veilig en geborgen voelen om te kunnen groeien. Daarbij breng ik dat ‘Caraïbische’ mee: openheid, warmte en liefde.”
Met je emoties leren omgaan
“Ik stimuleer kinderen om hun emoties te voelen. Of ze nu boos of verdrietig zijn. En dat ze daarover met mij kunnen praten, als ze weer rustig zijn. Dan kan ik ze namelijk helpen. Zo kwam peuter Eliza* vaak niet uit haar woorden als ze wilde vertellen hoe ze zich voelde. Ik leerde haar dat ze beter even kan wachten totdat ze het mij vertelt. En na een paar keer kon ze het goed aangeven – nadat ze zich even terugtrok uit de groep – wat haar zo dwarszat. ‘Bob* duwde. Ik boos zijn’. Ik was zo trots op haar. Samen zijn we naar Bob gegaan om het weer goed te maken.”
‘Wat is jouw ‘purpose’?
“Ik werk op een internationaal kinderdagverblijf, dus veel kinderen spreken meerdere talen. Kinderen die tweetalig worden opgevoed, pakken heel snel andere talen op. Soms moet ik lachen hoe wijs ze uit de hoek komen. Zo hoorde ik een jongen van drie jaar heel serieus aan mijn collega vragen: ‘Juf, wat is jouw ‘purpose’?’ Volgens mij had hij geen idee wat dat precies betekent.”
“Villa Bloom is een ‘groen’ kinderdagverblijf. We hebben duurzaam speelgoed, het eten is biologisch en de kinderen zijn zoveel mogelijk in de natuur. Zo leren ze veel, ook dat ze goed moeten zorgen voor hun omgeving.”
Vrij in de wereld
“Hoe meer een kind speelt, hoe meer het leert. Wat voor weer het ook is, we gaan twee keer per dag naar buiten om te spelen. Het maakt kinderen niet uit of het regent. Volwassenen wel, die denken: als ik nu naar buiten ga, word ik misschien ziek. Maar kinderen zijn zo lekker vrij in de wereld. Zij voelen zich niet begrensd en experimenteren erop los. Dat inspireert mij ook om de serieusheid even los te laten. En wat is er mooier dan dat?”
*Vanwege privacyredenen zijn de namen van de kinderen in dit verhaal gefingeerd.
Word jij net als Miosotis graag geïnspireerd door de vrijheid die kinderen ervaren? Doe de test om te kijken of werken in kinderopvang bij je past.
Miosotis Mata
Bekijk vacatures in jouw regio